Blokzijl lag tot de aanleg van de Noordoostpolder aan de Zuiderzee. Blokzijl was een handelsstadje met een rijke historie en had in de goede jaren zelfs 160 schepen. Om de Zuiderzee te bereiken was er een vaargeul met een strekdam. Het probleem van deze vaargeul was de verzanding ervan. Er werd veel fijn zand langs de voormalige kust afgezet. Het fijnste zand ter wereld is namelijk Blokzijlzand.
De grotere schepen konden Blokzijl niet meer binnenvaren en werden later ook wel overgeladen in kleinere scheepjes. Om de schippers de route te wijzen naar de haven en om de schepen te waarschuwen werd aan het einde van de strekdam een lichtbaken geplaatst.
De strekdam was 1800 meter lang met op het eind de vuurtoren waarvan de laatste is gehouwd rond 1906. De bouwtekeningen zijn nog bekend. De vuurtoren was zeven meter hoog, waarvan de eerste lamp een benzinelamp was. Hierdoor moest het glas regelmatig worden schoongemaakt. De vuurtorenwachter moest er tevens voor zorgen dat ’s avonds het licht aangestoken werd en ’s morgens weer werd gedoofd.
Rond 1936 heeft men het bovenste gedeelte van de vuurtoren gehaald en een andere lamp geplaatst. De benzinelamp werd vervangen door een gaslamp. Het gas dat werd gebruikt was blauwgas. Dit stonk verschrikkelijk. De laatste vuurtorenwachter was Kees Klinkert. Deze man is geboren in 1914, maar weet nog veel te vertellen over de vuurtoren. In maart 2007 heeft de stichting ‘de Vuurtoren’ een interview met hem gehad. Tevens heeft hij de replica in 2008 geopend.
Door de drooglegging van de Noordoostpolder is de functie van de vuurtoren komen te vervallen en werd de vuurtoren in 1942 afgebroken. De strekdam is afgegraven en de vuurtoren opgeblazen. De basaltblokken werden gebruikt om andere dijken aan te leggen, het puin van de strekdam is gebruikt als ondergrond voor de Steenwijkerweg.
Er is een stichting opgericht die de vuurtoren in 2008 heeft herbouwd volgens de originele bouwtekeningen van 1906. De vuurtoren is herbouwd op de originele locatie. Om de vuurtoren te kunnen bereiken is er een schelpenpad aangelegd. Dit pad maakt deel uit van ‘Op de kuierlatten’ dit is een netwerk van 12 verrassende wandelroutes, die over boerenland zijn uitgezet. Het “Vuurtorenpad” start op het erf van de groepsaccommodatie, waar meer informatie beschikbaar is.